(Tekst Dušana Davidovića u današnjem listu Politika)

Tradicija praznovanja i obeležavanja Savindana u Boki Kotorskoj je izuzetno duga i obogaćuje se i u naše vreme. Tako su ovih dna u svim većim mestima Boke Kotorske, od Kufina do Debelog brijega, osim obreda  i liturgija u crkvama organizovane  Svetosavke akademije. U Kotoru, po običaju 25. januara na dan upokojenja svetitelja.
                    O izuzetnom kultu Svetog Save u Boki Kotorskoj svedoči i podatak da je u kraljevini Jugoslaviji kako je zapisao mitriopolit Joanikije Lipovac /umoren 1945.g./ u tadašnjoj eparhiji Bokokotorskoj bilo najviše crkava posvećenih prvom srpskom arhiepiskopu od svih eparhija u SPC. Uostalom, danas ih je osam i to od manastira Savina kod Herceg Novog, zatim u Morinju, Saborni hram u Tivtu osveštan 1967.g., pa u selun Klinci na poluostrvu Luštica, u Grblju na tzv. Savinoj glavici, pa u Paštrovićima u kompleksu manstira Gradište,te u mestu Krstač kod manastira Reževići, i u Đenašima kod manastira Praskvica
                   Uostalom, još 1219.g. na Miholjskoj prevlaci , nedaleko od aerodroma Tivat, u sred zaliva Boke Kotorske Sveti Sava je formirao prvu episkopiju gde danas vrlo vredno deluje monaštvo tamošnjeg manastira.
                  Veza prvog srpskog provetitelja za Boku i Bokelje prisutna je i kroz delovanje Srpskog pjevačkog društva Jedinstvo /1839/   iz  Kotora koje za praznik organizuje svečane akademije a kao društvenu slavu slavi upravo Svetog Savu a godinama je priređivalo Svetosavkse svečanosti i balove.
                Koliko je Sveti Sava poštovan među Bokelje potvrđuje i običaj da se od Jovandana /20.januar/ do Savindana posti a za praznik se nalažu badnjaci kao pred Božić i Novu godinu.
Sačuvani su nazivi brojnih toponima od Boke Kotorske kao Savina i Savina glavica do drugih krajeva Crne Gore kao  Savnica, Savina voda, Savina greda, Savina stopa, Savin izvor Savin potok, Savino počivalo, Savin kuk...
                  A uz brojne hramove posvećene prvom srpskom provestitelju u toku je gradnja crkava posvećenih Svetom Savi u Podgorici i na Žabljaku...
                    Sve to potvrđuje o neraskidivoj viševekovnoj vezi Svetog Save sa Bokom Kotorkom ali i drugim krajevima Crne Gore gde kult velikog svetitelja živi i traje uz poštovanje mladih generacija koje se posebno raduju velikom prazniku,iako još nije,kao nekada školska slava.

                                              Dušan   Davidović     Kotor